Στρότζι Μπερνάρντο, ο επονομαζόμενος Γενοβέζος Καπουτσίνος

(Strozzi). Ιταλός ζωγράφος (Τζένοβα 1581 – Βενετία 1644). Μπήκε στο τάγμα των Καπουτσίνων το 1598 και μετά παραμονή πολλών ετών αποχώρησε το 1630. Την καλλιτεχνική του μόρφωση την απόχτησε στη Γένοβα και επηρεάστηκε από την τοπική τεχνοτροπία της Τοσκάνης και της Λομβαρδίας, απ’ όπου είχαν περάσει ο Καραβάτζιο, ο Ρούμπενς και ο Βαν Ντάικ. Από τα έργα του διακρίνονται: «Η μαγείρισσα», «Η Θεοτόκος» (Γένοβα, Ανάκτορο Ρόσο), «Η φάτνη» (Βαλτιμόρη, Γουόλτερς Αρτ Γκάλερι), τοιχογραφίες του ανακτόρου Ντόρια στην Τζένοβα και του Εκατόνταρχου στη Σαμπιεντραρένα. Εγκαταστάθηκε στη Βενετία από το 1630 ως το θάνατό του όπου επηρεάστηκε στη χρωματική ευαισθησία ακολουθώντας το παράδειγμα του Βερονέζε. Έτσι στα έργα του δίνει μια μορφή πιο απαλή και πιο αραιά. Από την καλλιτεχνική του δραστηριότητα της Βενετίας διακρίνονται τα έργα: «Φεντερίκο Κορέρ» (Βενετία, Μουσείο Κορέρ), «Αλβίσε Γκριμάνι» (Ουάσινγκτον, Νάσιοναλ Γκάλερι), «Ο παίχτης του λαούτου» (Βιέννη, Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης), «Η ελεημοσύνη του Άγιου Λορέντζου» (Βενετία, εκκλησία των Τολεντίνων), «Ιερώνυμος» (Βενετία, Πινακοθήκη της Ακαδημίας), «Ο Χριστός και το νόμισμα» (Φλωρεντία) και τα μυθολογικά «Η αρπαγή της Ευρώπης» (Πόζναν, Εθνικό Μουσείο), «Αλληγορία της γλυπτικής» (Βενετία). Στρότζι Μπερνάντο: «Η ελεημοσύνη του Άγιου Λορέντζου» (Βενετία, Ναός των Τουτελίνων).